Ik schrijf een stuk minder hier. Dit komt omdat ik bezig ben met het schrijven van een boek over de Zwangerschap en de weg ernaar toe. Er is al vaker tegen me gezegd dat ik moet gaan schrijven, ik ben dan nu begonnen en ik hoop dat ik het deze keer ook af kan maken. Meestal stop ik namelijk halverwege, maar wil dit zo graag schrijven! Hoop dat het lukt. Hierdoor pak ik ieder moment dat ik kan schrijven om te schrijven in mijn boek, dus post ik hier niet veel meer. Het gaat wel goed met ons meisje. Gelukkig! Ze heeft nog wel last van krampjes, maar het gaat goed en dat is het belangrijkste! Ze groeit ook heel hard! 

Ik zal binnenkort proberen tijd te vinden om wat meer te schrijven...!

Dat was behoorlijk schrikken. We zijn flink ver van de Roze Wolk afgekickt! Na een bloedluier van onze meid zijn we gelijk naar de huisarts gegaan. Daarvandaan naar de spoedeisende hulp, vervolgens naar de Kinderafdeling waar ze onderzoeken gedaan hebben en toen is onze dochter met spoed in de ambulance naar het Radboud Ziekenhuis gebracht in Nijmegen. Wat een SCHIJT ziekenhuis! (maar dat vertel ik later nog wel een keer) Hier allerlei darmonderzoeken gehad, gelukkig niks ernstigs! Toen weer terug naar het andere Ziekenhuis (dichterbij huis). Daar heeft ze nog een paar dagen ter observatie gelegen. Ze denken een koemelkeiwitallergie, maar weten nog niks zeker! Het is nog steeds allemaal afwachten. Inmiddels zijn we wel weer thuis, maar ik maak me vreselijk veel zorgen. Bij ieder klein dingetje denk ik dat er iets is. Temperatuur dr ook regelmatig om in de gaten te houden dat ze geen koorts heeft en bel regelmatig de Kinderafdeling van het Ziekenhuis om dingen te checken. Hopelijk raakt alles snel weer stabiel en kunnen we weer volop genieten van onze prachtige meid. Wat heeft dit kleine hummeltje al veel moeten doorstaan!

Dag 20

Wat is het druk met zo'n kleintje! Iedere keer denk ik: ik moet echt even wat typen op mijn site, maar dan vergeet ik het weer, of komt er iets tussen. Het ritme hier begint wel te komen en de babyblues zijn ook bijna de deur uit. Mijn god, wat zijn die hormonen toch een rotdingen! Kraamtranen noemen ze dat...ik ben blij dat ik er niet veel last meer van heb. Zo mega huilen om niks! Als men me vroeg waarom ik huilde antwoorde ik; "weet ik veel!" Mijn rust pakken ken ik ook niet...ga maar door! Is ook niks voor mij; liggen op de bank en niks doen.

Nou ik hoop dat ik binnenkort de tijd en rust vind om echt even een goed stukje te plaatsen en wat nieuwe foto's te plaatsen. Tenminste....als hier nog gelezen wordt? Laat anders even weten via mijn gastenboek door daar een berichtje achter te laten ;)

Hopelijk tot gauw!

Even een kort klein berichtje, later volgt meer!

Op 01-04-2015 is onze stoere dochter Nowi Jo-Anna Christina geboren. Ze weegt 4220 gram en is 49 centimeter. Nowi doet het onwijs goed en we zijn mega trots op haar!!

De winnaar is: Ada! Ada, gefeliciteerd! Zodra we de mogelijkheid hebben krijg je je prijs thuis gestuurd. Wat deze prijs is, is nog even een verrassing ;-)

37 weken 5 dagen...

Vandaag weer in het ziekenhuis geweest voor controle. Wéér een andere arts! Volgens mij hebben wij bij iedere afspraak een andere arts gehad! Dit ook aangegeven, want het is best naar, steeds een ander gezicht. Maar goed, het is niet anders. Even alles doorgenomen en ik mocht weer gaan liggen. Zo, das een behoorlijke buik; zegt de Gynaecoloog. Ja, dat klopt meneer; er zit een reuze baby in mijn buik! Vervolgens ging hij even voelen, mennnn wat was dat pijnlijk!! Meneer; wilt u niet zo hard op mijn baby drukken? Dankuwel! Nou goed, hij schatte ons meisje toch ook wel op 8 pond. Ik zei toch dat er een reuze baby in zit :p haha. Vervolgens het echo apparaat op mijn buik en ja hoor; daar is ze weer. Nog niet ingedaald. Tuurlijk niet; eigenwijs ding. Die blijft gewoon lekker zitten waar ze zit en dat vindt ze helemaal prima! Alles was nog steeds in orde en dus mochten we weer naar huis.

Wachten duurt lang...

37 weken 4 dagen...

Wat een nieuwsgierige mensen allemaal! Afgelopen weekend hadden wij vrienden over de vloer. Zaterdag zaten deze vrienden al te vissen wanneer de Keizersnede nu gepland staat. Tevens kregen we de proefdruk van het geboortekaartje binnen en het was gelijk van; "Jullie mogen het nu ook al open maken hoor"... haha! Maar wij wachten natuurlijk tot iedereen weg was! En Zondag andere vrienden die ook probeerde te vissen wanneer ze nu geboren wordt. Wij houden onze mond en zeggen niks. Bij een natuurlijke bevalling weet je tenslotte ook niet wanneer het komt, dus jullie zullen allemaal (net als wij trouwens) geduldig af moeten wachten en als het zover is, dan krijgen jullie het vanzelf wel te horen hoor ;-)

We hebben al 2 afvallers; helaas voor jullie geen prijs! Wij weten al of er iemand gewonnen heeft en wie diegene is, tenzij ons meisje natuurlijk alsnog besluit om toch eerder te komen. Dat kan natuurlijk ook nog altijd. 

Morgen weer voor controle bij de Gynaecoloog (Controle is nu iedere week). Ik ben zo benieuwd of ons meisje nu alweer gegroeid is in 1 week tijd... Tot morgen!

37 weken...

Gisteren weer voor controle in het ziekenhuis geweest. Mijn eigen Gynaecoloog was er niet, dus we kregen een vervangster....waarom hebben we deze vrouw niet eerder gehad? Wat een heerlijk lief mens! Ze nam echt de tijd voor ons! Hebben het even over de keizersnede gehad en of ik er tegenop zie ja of nee. Maar het is nog zo ver weg, dat ik me er eigenlijk nog helemaal niet druk om maak. Zie ik dan wel weer. Hoe gaat het verder met u? Nou, heb je ff? Mijn lijst met kwaaltjes kwam tevoorschijn en ik voelde me weer een zeur. Maar de Gynaecoloog reageerde er zo lief op, dat ik me gelijk beter voelde. Ik mocht gaan liggen. Hop, buik weer bloot, klodder koude gel erop en ons meisje was weer zichtbaar op het scherm. En wat schattig!!! We zagen dr tongetje en dat ze aan het drinken was. Wat mega lief om te zien! Even kijken of ze is ingedaald....tuurlijk niet. Eigenwijsje. "Nee, ze ligt nog lekker hoog, ik kan er zo nog onderdoor zie je wel?" Natuurlijk haha. Wat een eigenwijs ding. Nou, even meten hoe groot ze is; OMG! Hoofdje 41 weken...! "Ze is al net zo groot als een volgroeide baby en weegt zeker wel 4 kilo (8 pond dus)" zegt de Gynaecoloog. Pffff en dat groeit nu dus nog 3 weken door zo..?! Nu snap ik waarom het zo verschrikkelijk veel pijn doet, dat koppie tegen mn ribben. Ik geloof dat ik zo langzamerhand steeds blijer wordt van de keizersnede! Dit zou ik toch nooit over 3 weken eruit kunnen persen als het nog verder groeit? Nou goed, niet aan denken...! ;-)

Ik heb weer wat foto's in de fotogalerij geplaatst. De buikfoto wil niet lukken. Probeer het morgenavond nog eens!

36 weken 4 dagen...

Het aftellen was al een tijdje begonnen, maar deze laatste weken ben ik echt aan het afstrepen. Ik ben echt he-le-maal klaar met de Zwangerschap!! Stiekem hoop ik dat ons meisje alsnog besluit eerder te komen, maar denk het niet. Tot nu toe doet ze nog niet echt wat wij willen, haha. Maar mag ik even klagen en zeggen dat ik het zwaar vind? De ene nacht gaat beter dan de andere nacht. Afgelopen nacht had ik veel pijn in mijn heupen en werd ik om de haverklap wakker. Straks als die kleine er is slaap ik volgens mij meer dan nu hahahaha. Overdag gaat het wel qua pijn, omdat ik dan veel beweeg, maar 's nachts is echt een hel! Overdag beweegt ze wel mega veel, vooral savonds en dan drukt ze met haar koppie tegen mn ribben, dat doet wel zeer..! Nog een paar weken en dan mag ik dr eindelijk in mijn armen vast houden! Ik kijk er zo naar uit!

Gisteren was leuk. We waren met een vriendin op het terras en die had de baby nog niet voelen bewegen, dus toen ze bewoog legde ik haar hand op mijn buik en toen ze dit voelde gaf ze een keiharde kreet over dat hele terras. Ik kwam niet meer bij van het lachen.

Morgenavond de laatste keer Zwangerschapsgym. Is erg snel gegaan. Geen ruk aan gehad aangezien het een keizersnee wordt, maar ach... wel 2 gezellige meiden leren kennen. Er is een groepsapp aangemaakt met iedereen van de gym, maar het is er net zo stil als op et kerkhof. Nou ja, misschien komt dat straks wel als de 1 na de ander haar kind uitpoept :) en zo niet... ook goed. Zitten wel aparte types tussen, haha. 

Ik zal Donderdag weer proberen een buikfoto te plaatsen (dan weet je dat alvast, Lina ;)). Dan ben ik alweer 37 weken! En dan officieel nog 3 te gaan...! 

35 weken 4 dagen...

OMG! Vandaag gebeld door het Ziekenhuis en de datum voor de keizersnede is nu definitief! We weten gewoon wanneer ons meisje geboren gaat worden! Das echt een gek idee! Uiteraard houden we de datum voor ons zelf. Ik moet zeggen dat ik juist nu blij ben dat het een keizersnede gaat worden, aangezien ons meisje zo groot is en het risico voor ons meisje het kleinst is. Het enige waar ik tegenop zie is het herstel erna, maar dat neem ik maar voor lief. Ik had het liever anders gezien, maar het is niet anders, dus leggen we ons erbij neer! Spannend!

We zullen de nieuwe Methode gaan doen. Dit houdt in dat we mee kunnen kijken via een scherm en ons meisje wordt gelijk op mijn borst gelegd. Voorheen zag je niks, werd je kindje eerst nagekeken door de arts en daarna kreeg je je kindje pas in je armen. Gelukkig kan dat nu anders! Om een idee te krijgen wat ik bedoel KLIK HIER

35 weken 1 dag...

Gisteren een middagje Ziekenhuis achter de rug. De eerste afspraak was rond 2uur met de echoscopiste voor de groei echo, maar deze liep al zo'n 20 min uit. Aangekomen in de kamer mocht ik gelijk gaan liggen, maar wat een trut zeg! Ze trok zo mn broek over mn bil en half over mijn doos. Ze kon zien dat ik het niet leuk vond, maar anders kon ze er niet bij zei ze. Nou, voor diegene die mijn buik gezien hebben; daar kun je echt wel bij hoor!! Nou goed, ze begon te meten en wij konden eigenlijk al zien dat ze veel te groot is met haar lekkere bolle toet! Ze werd gemeten op 38 weken en zat hiermee ruim boven het gemiddelde! Ze behoort tot de grote kindjes; lekker dan! Ook is ons meisje lekker lenig, want ze lag met haar beentjes in spagaat! Indalen? Daar heeft zij nog nooit van gehoord! Verder was alles helemaal in orde gelukkig, daar gaat het om! 

Terug naar de wachtkamer, opnieuw aanmelden voor onze volgende afspraak met de gynaecoloog. 40 min later zitten we er nog steeds. Mijn lief met een knorrende maag en ik met twijfels; 'zal ik nu wel of niet gaan plassen? Als ik ga dan worden we misschien opgeroepen, maar ik moet zo nodig'. En na iedere 2 minuten denk ik; 'ik had allang geplast kunnen hebben'. Nou werden we eindelijk omgeroepen. Mijn bloeddruk werd gemeten, dit was in orde. De uitslag van mijn suiker was goed, die heb ik niet! Jeej! Maar wat nu? Ons meisje zo groot, weinig vruchtwater en in stuit! De kans dat ze draait is 20%....oops! "Zullen we de keizersnede maar in gang gaan zetten?" Over 2weken terug komen om opnieuw te kijken hoe het er dan voor staat. Er staat een datum onder voorbehoud, maar dat houden we lekker voor ons zelf! 

Terug naar de wachtkamer voor nog een gesprek met de verpleegkundige over hoe het gaat met een keizersnede. En rond 5 uur vertrokken we helemaal gaar uit het ziekenhuis!

Maar we waren nog niet klaar, want we hadden om 19:30uur ook nog de cursus Borstvoeding. Ik heb alles maar half meegekregen.  Vond het meeste oninteressant en de belangrijkste dingen heb ik opgeslagen.  Tis goed! Ik was echt gesloopt!